Friday, July 31, 2020
● ଗଞ୍ଜାମର ରାମଲୀଳା ଓ କୃଷ୍ଣଲୀଳା ●
● ଢ଼ୁମ୍ପା ● ଉପସ୍ଥାପନା : ସନ୍ତୋଷ ପଟ୍ଟନାୟକ, ଗଞ୍ଜାମ
Thursday, July 30, 2020
● ବାଘ ●
● ଉପେନ୍ଦ୍ରଭଞ୍ଜଙ୍କ ସମ୍ୟକ୍ ସୂଚନା ●
Monday, July 27, 2020
🛳 ବୋଇତ 🛳
🙏 ସ୍ବରବର୍ଣ୍ଣରେ ସ୍ମରଣୀକା 🙏
● ଗାନ୍ଧୀ ତୁମେ ଫେରିଆସ ●
"ଜାତିବାଦ ଛାଡି ସରବେ ହସନ୍ତୁ ବିଜୟ ଧ୍ବଜାର ତଳେ".....
Saturday, July 25, 2020
● ସାଧବ ବୋହୂ ●
ଜଣା ଅଜଣା
Friday, July 24, 2020
● କାହାଠୁ ଶିଖିବା କିସ ●
● ପରୀକ୍ଷା ●
ଲିମ୍ବ ଓ ତେନ୍ତୁଳି ଗଛକୁ ନେଇ ଗୋଟିଏ ଲୋକକଥା ଓଡ଼ିଶା, ମଧ୍ୟ ପ୍ରଦେଶ, ଝାଡ଼ଖଣ୍ଡ ଆଦି ଅଞ୍ଚଳରେ ପ୍ରଚଳିତ । କାହାଣୀଟି ସଂକ୍ଷେପରେ ଏହିପରି..
ପୁରାତନ କାଳରେ ରାଜାମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ପରୀକ୍ଷା କରୁଥିଲେ | ଥରେ ଜଣେ ରାଜା ଏକ ସୁସ୍ଥ ଵ୍ଯକ୍ତିକୁ ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ପଡୋଶୀ ରାଜ୍ଯକୁ ପଠାଇଲେ କିନ୍ତୁ ତାକୁ ଗଲାଵେଳେ କହିଥିଲେ ତୁ ବାଟ ଯାକ କେଵଳ କଇଁଆ ଗଛ ତଳେ ରାତ୍ରୀ ଵିଶ୍ରାମ କରିବୁ ...
ଲୋକଟା ରାଜଆଦେଶ ମାନି ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ୟକୁ ଗଲା ଓ ବାଟରେ କେଵଳ ତେନ୍ତୁଳି ଗଛ ମୂଳରେ ଶୋଉଥିଲା । ତେବେ ଏହିକାରଣରୁ ସେ ରୋଗରେ ପଡି଼ଗଲା ...ଯେତେବେଳେ ସେ ପଡୋଶୀ ରାଜ୍ଯର ଦରଵାରରେ ପହଞ୍ଚି ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲା, ସେହି ସ୍ଥାନର ରାଜଵୈଦ୍ଯ ତାଙ୍କୁ କେବଳ ଲିମ୍ଵ ଗଛ ତଳେ ଶୋଇଵାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇ ବିଦା କରିଦେଲେ ।
ବାଟରେ ସେ ଲୋକଟି ନିମ୍ଵଗଛ ମୂଳେ ଶୋଇ ଶୋଇ ଗଲା । ଫଳତଃ ଲିମ୍ବ ଗଛର ଔଷଧୀୟ ଗୁଣ ଯୋଗୁଁ ତେନ୍ତୁଳିଜନିତ ରୋଗ ଦୂର ହେଲା ଏବଂ ସେ ସୁସ୍ଥସଵଳ ହୋଇ ତାଙ୍କ ରାଜାଙ୍କ ନିକଟରେ ଯାଇ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା ।
ପ୍ରୋକ୍ତ କାହାଣୀ ମାଧ୍ୟମରେ ଶ୍ରୋତାକୁ ନିମ୍ନୋକ୍ତ ସାମାଜିକ ଶିକ୍ଷା ମିଳିଲା ...
୧)ଖଟାମିଠା ଖାଦ୍ୟ ଅଧିକ ଖାଇଲେ ଦେହରେ ରୋଗ ଜନ୍ମେ କିନ୍ତୁ ଅଳ୍ପ ଉପକାରୀ ପିତାସ୍ଵାଦର ଖାଦ୍ୟ ଦେହ ପାଇଁ ଉପକାରୀ ।
୨)ମିଛ ଯେତେ ମିଠା ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଦିନେ ନା ଦିନେ ଵିପଦରେ ପକାଏ । ସତ ଯେତେ ପିତା ହେଲେ ବି ଜୀଵ ପାଇଁ ଉପକାରୀ ।
୩) ଅନ୍ଯର କଥାକୁ ଆଖିବୁଜି ମାନିଯିଵା ଅନୁଚିତ୍ ତେଣିକି ସିଏ ରାଜା ହୁଅନ୍ତୁ କି ଆପଣାର ସଙ୍ଗୀ ସାଥି ।
© ଶିଶିର ସାହୁ ମନୋଜ
ସାଧବ ଝିଅ /: ଭାଗ : 4 ( ମାୟାଧର ମାନସିଂହ )
Thursday, July 23, 2020
#ଜନ_ସୃତିରେ_ପଖାଳ /:✍ସନ୍ତୋଷ ପଟ୍ଟନାୟକ ,ଗଞ୍ଜାମ
ମାରାଦା ମନ୍ଦିରର ଅନନ୍ୟ ଗାଥା
ଲେଖା: ସନ୍ତୋଷ ପଟ୍ଟନାୟକ
ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ କରୁଣାରୁ ଏ ସୃଷ୍ଟି ଜୀବନ ପାଇଛି । ଗତିଶୀଳ ଅଛି ପୁଣି ଆଗାମୀ ବଂଶଧରମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଆଗକୁ ବି ବଞ୍ଚିରହିବ। ଏ ଅନନ୍ତ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର କେହି ଜଣେ ନିଶ୍ଚିତ ନିୟାମକ ଅଛନ୍ତି ଏଥିରେ ଦ୍ୱିରୁକ୍ତି ନାହିଁ। ଦେଖନ୍ତୁ ଅନୁଭବ କରନ୍ତୁ କେତେ ସୁନ୍ଦର ଏହି ସୃଷ୍ଟି । ସୃଷ୍ଟିର ସର୍ଜନା ଆଉ ସ୍ରଷ୍ଟାଙ୍କର ମନନଶୀଳତା । ପ୍ରତିଦିନ ସକାଳ ହୁଏ। ପ୍ରତ୍ୟୁଷରୁ ଅରୁଣିମା ସାରା ଜଗତକୁ ଲାଲିମା – କୃଷ୍ଣ କାଳୀମାର ମିଶାମିଶି ଫେଣ୍ଟା ଫେଣ୍ଟି ରଙ୍ଗରେ ପ୍ରତ୍ୟୁଷର ସୃଷ୍ଟିକୁ ରଙ୍ଗାୟିତ କରିଦିଏ। ପୂର୍ବ ଦିଗନ୍ତ କଅଁଳ ଗେରୁରେ ବର୍ଣ୍ଣବିବର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଉଠେ। ପରେ ପରେ ପ୍ରକାଶ ପାଏ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର ସୁନା ସୁନାଥାଳିଆ ସୁନାରୂପ। କ୍ରମଶଃ ଆକାଶର ଶିଡ଼ି ଚଢ଼େ। ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣିମା ରୂପାର ଝଲମଲ – ରଶ୍ମି ଆହୁରି ପ୍ରକାଶ ପାଏ। ଧରା ଆଲୋକିତ ହୋଇଯାଏ – ସୃଷ୍ଟିର ଜୀବନ ପ୍ରକ୍ରିୟାର କ୍ରୀୟାକର୍ମ ଯାଚନାର ଉତ୍ତରଣରେ . . ।
ଗହଳଚହଳ କର୍ମମୁଖର ହୋଇପଡ଼େ ଜୀବନ ଶୈଳୀ । ସୃଷ୍ଟି ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ। ସକାଳ, ମଧ୍ୟାହ୍ନ, ଅପରାହ୍ନ, ସାୟାହ୍ନ, ସନ୍ଧ୍ୟାର ସଞ୍ଜବତୀ ପରେ ପୁଣି ରଜନୀରାଣୀର ପଣତତଳେ ଅଭିଭୂତ ହୋଇଯାଆନ୍ତି ଏ ସୃଷ୍ଟିର ସମସ୍ତ ସ୍ଥିତି ସ୍ଥାପକ ଓ ସୃଷ୍ଟି। ବେଳ ଉଣ୍ଡି ସାଂଧ୍ୟ ଆକାଶରେ ପୃଥିବୀର ନିୟମମାନି ଦେଖା ଦିଅନ୍ତି ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜହ୍ନ ତ’ କେବେ ଖଣ୍ଡିତ ବିଖଣ୍ଡିତ କିରଣର ଉତ୍ସରେ ଗାଧୋଇ ଦିଏ – ଏ ସ୍ରଷ୍ଟା ମନଚିନ୍ତନର ଶ୍ରେଷ୍ଠ କୃତିକୁ। ବିଛାଇ ଦିଏ ଈଶ୍ୱରପ୍ରାଣର ଶ୍ରେଷ୍ଠ କଲ୍ୟାଣକୁସମସ୍ତଙ୍କଠାରେ । ସେହିଁ ସର୍ବମୟ, ସର୍ବମୟ କର୍ତ୍ତା ଅନ୍ୟନାମ ଏକମାତ୍ର ପୁରୁଷ : ଈଶ୍ୱର ପରମାତ୍ମା : ଜଗତର ନାଥ ଏକମାତ୍ର ସ୍ୱାମୀ – ସର୍ବ ବୈଭବମୟ ଆଦିଦେବ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ। ଯାହାକି ଅଦୃଶ୍ୟତାରେ ଏହି ସର୍ବ ରଚନାକାର- ସୃଷ୍ଟିମୟ ପରିକଳ୍ପନାର ଆକାର ହୀନ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର ସର୍ବବ୍ୟାପକତାର ଉପଲବ୍ଧ ଓ ଦିବ୍ୟାନୁଭବ ।
ଓଡ଼ିଶାର ଗର୍ବ ରଖିଛି ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର, ପୁରୁଷୋତ୍ତମଧାମ, ଶ୍ରୀମୟ ଚତୁର୍ଦ୍ଧାମୂର୍ତ୍ତିଙ୍କର ଭବ୍ୟ ମନ୍ଦିର ଜଗନ୍ନାଥଧାମ। ଇତିହାସର ପ୍ରତିଟି ପାହାଚରେ ପରୀକ୍ଷିତ ଆମ ଦେବତା ଜଗନ୍ନାଥ। ବିଧର୍ମୀମାନଙ୍କ ଆକ୍ରମଣ, ଧର୍ମ ବିଦ୍ଵେଷଭାବ ହିଁ ଆମ ସନାତନ ଜଗନ୍ନାଥ ସର୍ବସ୍ୱ ସଂସ୍କୃତି ବହୁ ସମୟରେ ଆଘାତପ୍ରାପ୍ତ। ସେହି ଆଘାତରୁ ତା’ର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ବଞ୍ଚାଇ ରଖିବାରେ ଅନେକଥର ଅନେକ ଚେଷ୍ଟା ହୋଇଛି। ସେହି ଧର୍ମ ସଂସ୍କୃତିର ପରାକାଷ୍ଠାକୁ ଅକ୍ଷୁଣ୍ଣ ଓ ବଞ୍ଚାଇ ରଖିବାରେ ଆମ ଗଞ୍ଜାମ ଆଠଗଡ଼ର ରାଜା, ପ୍ରଜା, ଭକ୍ତ, ପାଇକ, ସୈନ୍ୟ, ସାମନ୍ତଙ୍କର ଅନେକ ଜୀବନ ଉତ୍ସର୍ଗ ବଳିଦାନ ତାହା ଆଜି ବି ଜଗନ୍ନାଥ ସଂସ୍କୃତି ଐତିହ୍ୟରେ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣାକ୍ଷରରେ ପ୍ରତିବିମ୍ବିତ ।
ଦକ୍ଷିଣ ଓଡ଼ିଶାର ମୁଖ୍ୟ ସହର ବ୍ରହ୍ମପୁରଠାରୁ ଉତ୍ତରପଶ୍ଚିମକୁ ପ୍ରାୟ ୬୦ କି.ମି. ଦୂରର ଏହି ଆଠଗଡ଼ପାଟଣା ଗଡ଼ଜାତ ଅଞ୍ଚଳର ମାରଦା ମନ୍ଦିର। ଆଠଗଡ଼ରେ ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ବ୍ରହ୍ମପୁରଠାରୁ ପୁରୁଷୋତ୍ତମପୁର ବା ଆସିକା, କବିସୂର୍ଯ୍ୟ ନଗର ଦେଇ ବୁଢ଼ାଆମ୍ବ ପୋଲସରା ରାସ୍ତାରେ ଯାଇ ହେବ। ପୁରୁଷୋତ୍ତମପୁରଠାରୁ ୧୮ କି.ମି ଓ ପୋଲସରାଠାରୁ ମାତ୍ର ୭ କି.ମି. ଦୂରରେ ଏକ ଜଙ୍ଗଲ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହାତୀବାରି ପାହାଡ଼ର ବିଶାଳ ପାଦଦେଶରେ ଏହି ପୀଠଟି ଅବସ୍ଥିତ। ଓଡ଼ିଶାର ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ ଶିଳ୍ପକଳାରେ ଭର୍ତ୍ତି ଶିଳ୍ପୀମାନଙ୍କର ଗ୍ରାମ ମଥୁରା ଏଇ ମନ୍ଦିରର ଅଦୂରରେ ରହିଛି।
ମାରଦା ମନ୍ଦିରର ପ୍ରତିଷ୍ଠା ବିଶେଷରେ ସ୍ଥାନିକ ନିରାପତ୍ତାକୁ ଅଗ୍ରାଧିକାର ଦେଇ ଏଭଳି ଏକ ଘଞ୍ଚ ଜଙ୍ଗଲ ହିଂସ୍ରଜନ୍ତୁ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ତିନୋଟି ପାର୍ବତ୍ୟ ଭୂମି ଓ ଗଡ଼ଖାଇ ମଧ୍ୟରେ କରାଯାଇଥିବା ମନେହୁଏ ।
ଖୋର୍ଦ୍ଧାଗଡ଼ ଲୁଣ୍ଠନ ପରେ ତକିଖାଁ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ଆକ୍ରମଣ କରିବାକୁୁ ସ୍ଥିର କଲା ବେଳେ ଖୋର୍ଦ୍ଧାର ଗଜପତି ରାଜା ଦ୍ୱିତୀୟ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବ ପଡ଼ୋଶୀ କରଡ଼ି ରାଜ୍ୟ ଆଠଗଡ଼ର ସାହାଯ୍ୟ ଭିକ୍ଷା କରିଥିଲେ। ସେତେବେଳର ଆଠଗଡ଼ର ରାଜା ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ହରିଚନ୍ଦନ ଜଗଦ୍ଦେବ ନିଜ ରାଜ୍ୟ ପରିସୀମାରେ ଥିବା ପାଣ୍ଡିରିପଡ଼ା ଠାରେ ଭୂମିତଳେ ଏକ ଗୁପ୍ତ ନଅର ତୋଳାଇ ସେଥିରେ ଗଜପତି ଦ୍ୱିତୀୟ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବଙ୍କୁ ଓ ରୁମାଗଡ଼ ମୁଠାରୁ ଲୋକ ଡ଼କାଇ ଅବିଳମ୍ବେ ମାତ୍ର ୪୫ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରାଇ ବିଗ୍ରହମାନଙ୍କୁ ମୁସଲମାନ ପ୍ରଶାସକ ତକିଖାଁର ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଲୁଚାଇ ରଖିଥିଲେ।
ରାଜାଙ୍କ ଗୁପ୍ତ ନଅର ମାଟିତଳେ ନିର୍ମାଣ ହୋଇଥିଲା ଓ ସେହି ନଅରକୁ ଯିବାପାଇଁ ଏକ ଗୁପ୍ତ ସୁଡ଼ଙ୍ଗ ରହିଥିଲା। ସହଜରେ ଏହି ନଅର ନଜଣା ପଡ଼ିବା ପାଇଁ ସେ’ବେଳରୁ ଆଜଯାଏଁ ପ୍ରଚଳିତ ଥିବା ମାଟି ମେରଦା (ଭାଡ଼ି) ନଅର ଉପରେ ରହିଥିଲା; ଯାହା ପ୍ରବାହିତ ଗରମ ପବନର ତାପମାତ୍ରାକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ଏକ ବାତାନୁକୂଳ ଗୃହରେ ଶୀତଳତା ପ୍ରଦାନ କରୁଥିଲା। ଏହାର ଅନ୍ୟ ଏକ ଆକର୍ଷଣ ଥିଲା ଭୂତଳ ରାଜମହଲ ଉପରେ ଥିବା ମେରଦା/ମାରଦା ଭାଡ଼ି ମାଟିରେ ଘୋଡ଼େଇ ରଖାଯାଇ ସେହି ମାଟିର ମେରଦା ଉପରେ କେତେକ ଜଙ୍ଗଲି ଲତାଗୁଳ୍ମ, ପୁଷ୍ପାଦି ବୃକ୍ଷ ରୋପିତ ହୋଇଥିଲା। ସେସବୁକୁ ଦେଖିଲେ ଏକ ଲତାଗୁଳ୍ମ ଘେରିତ ଜଙ୍ଗଲ ଅଞ୍ଚଳ ବ୍ୟତୀତ ତନ୍ମଧ୍ୟରେ ଗୁପ୍ତରେ ରାଜପ୍ରାସାଦ ଅଛି ବୋଲି ଯେ’କେହି ଭ୍ରମରେ ସୁଦ୍ଧା ଭାବି ପାରୁନଥିଲା।
ଏ ପ୍ରକାରର ଏକ ବୈଜ୍ଞାନିକ ତଥା ସାମରିକ ନିରାପତ୍ତାର ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିବା ଏଇ ମାରଦା ମନ୍ଦିର ଓ ରାଜପ୍ରାସାଦକୁ ତକିଖାଁ କିମ୍ବା ତା’ର ଅନୁଚରଗଣ ଶତଚେଷ୍ଟା କରି ବି ଜାଣିପାରିନଥିଲେ।
ଏହି ମନ୍ଦିର, ଗ୍ରାମ, ବା ଭୂତଳରେ ଥିବା ମେରଦା (ମାଟିର ଛାତ) ଭାଡ଼ି ଯୋଗୁଁ ଏହାକୁ ମାରଦା ଗ୍ରାମ ବା ମନ୍ଦିର ରୂପରେ ପରବର୍ତ୍ତୀ କାଳରେ ଲୋକ ସମ୍ମୁଖରେ ପରିଚିତ ହେଲା।
ଗଜପତି ଦ୍ୱିତୀୟ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବଙ୍କ ରାଜତ୍ୱ ସମୟ ଥିଲା ୧୭୨୭ରୁ ୧୭୩୬ ଖ୍ରୀ.ଅ.। ଏହି ସମୟରେ ଓଡ଼ିଶାରେ ଥିଲା ମୁସଲମାନ ଶାସନ। ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବଙ୍କ ଅଷ୍ଟମ ଅଙ୍କ ତଥା ୧୭୩୧ ଖ୍ରୀ.ଅ. ତଥା ୧୬୫୩ ଶକାବ୍ଦ ଓ କଳିଯୁଗାବ୍ଦ ୪୮୩୨ରେ ତକିଖାଁ ପ୍ରଥମ କରି ଖୋର୍ଦ୍ଧା ରାଜ୍ୟ ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲେ।
ଏଥିରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ପାଇଁ ଦ୍ୱିତୀୟ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବ ଯୁଦ୍ଧ ଏଡ଼ାଇ ତାଙ୍କ ସହିତ ସନ୍ଧି ସ୍ଥାପନ ପାଇଁ ସନ୍ଧି ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଲେ। କିନ୍ତୁ ହିନ୍ଦୁ ବିଦ୍ଵେଷୀ ତକିଖାଁ ଏହି ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ଗ୍ରହଣ ନକରି ବିଶ୍ୱାସଘାତକତା କରି ଯୁଦ୍ଧରେ ପରାସ୍ତ କରି ରାଜା ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବଙ୍କୁ କଟକର ବାରବାଟୀ ଦୁର୍ଗକୁ ଆଣି ବନ୍ଦୀ କରି ରଖିଲେ। ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବଙ୍କ ପୁତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଖୋର୍ଦ୍ଧାରୁ ବାହାର କରିଦେବାରୁ ସେମାନେ ଆସି ଆଠଗଡ଼ ରାଜା ଜଗନ୍ନାଥ ହରିଚନ୍ଦନଙ୍କ ପାଖେ ଶରଣ ନେଲେ ଓ ଆଠଗଡ଼ ରାଜାଙ୍କ ସୈନ୍ୟଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବଙ୍କ ପୁତ୍ର ଭାଗୀରଥି ଖୋରଧାରୁ ଓ ପୁରୀରୁ ମୁସଲମାନ ମାନଙ୍କୁ ତଡ଼ି ନିଜେ ଗଜପତି ରାଜା ବୋଲି ଘୋଷଣା କଲେ। ଏ ଖବର ଶୁଣି ତକିଖାଁ ବିଶାଳ ସେନା ବାହିନୀ ନେଇ ଭାଗୀରଥିଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କରି ଦୁର୍ଗକୁ ପୁନଃସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ।
ଭାଗୀରଥି ଦଶପଲ୍ଲା ଅରଣ୍ୟ ମଧ୍ୟକୁ ପଳାୟନ କଲେ। ଖୁରଧା ଦୁର୍ଗରେ ନଜରବନ୍ଦୀ ଥିବାବେଳେ ଦ୍ୱିତୀୟ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବ ତକିଖାଁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପୁରୀ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ଆକ୍ରମଣର ଆଶଙ୍କାକରି ଶ୍ରୀବିଗ୍ରହମାନଙ୍କୁ ଏକ ନିରାପଦ ସ୍ଥାନକୁ ଦୋବନ୍ଧା ବାଟରେ ଚାପରେ ଚିଲିକା ପାର କରାଇ ବାଣପୁର ନଇରି ଗ୍ରାମ ହରୀଶ୍ୱର ମଣ୍ଡପ ଓ ପରେ ଖଲିକୋଟ ଚିକିଲି ଗ୍ରାମରେ ନେଇ ରଖାଇଲେ। ଏହି ସମ୍ବାଦ ତକିଖାଁ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବାପରେ ପୁନଃ ଖୋରଧା ଆକ୍ରମଣ କଲା। ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବ ପରାସ୍ତ ହୋଇ ନୟାଗଡ଼ ଓ ପରେ ଖଣ୍ଡପଡ଼ା ଓ ଶେଷରେ ବୋଲଗଡ଼ ଆଦି ସ୍ଥାନରେ ଆଶ୍ରୟ ନେଇ ରହିଲେ।
ତକିଖାଁ ମୁର୍ଶିଦାବାଦରୁ କଟକ ଆସିବାପରେ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବଙ୍କ ଉପରେ ରାଗି ପୁନଃ ଖୋର୍ଦ୍ଧା ଆକ୍ରମଣ କଲେ। ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବ ପଳାୟନ କରି ଜଙ୍ଗଲରେ ଲୁଚି ରହିଲେ ଓ ତକୀଖାଁ ଶ୍ରୀଜୀଉମାନଙ୍କୁ ଅପବିତ୍ର କରିବା ଭୟରେ ବାଣପୁର ମାଳନୀଳାଦ୍ରିଗଡ଼କୁ କିଛିଦିନ ସ୍ଥାନାନ୍ତର କରିବା ପରେ ଆଠଗଡ଼କୁ ନେବା ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଲେ। ଆଠଗଡ଼ର ତତ୍କାଳୀନ ରାଜା ଜଗନ୍ନାଥ ହରିଚନ୍ଦନ ଜଗଦେବ ମାରଦାଠାରେ ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରାଇ ଠାକୁରମାନଙ୍କୁ ମନ୍ଦିର ସିଂହାସନ ଆରୋହଣ କରାଇଲେ। ମାରଦା ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ଚତୁର୍ଦ୍ଧା ମୂର୍ତ୍ତି ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବଙ୍କ ୧୩ ଅଙ୍କ ବୃଷ ୫ ଦିନ ପ୍ରାୟ ଦୁଇବର୍ଷ ଚାରିମାସରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବ ସମୟ ଧରି ପୂଜିତ ହେଉଥିଲେ।
ତକିଖାଁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ଓଡ଼ିଶାର ନୂତନ ସୁବେଦାର ହେଲେ ଦ୍ୱିତୀୟ ମୁର୍ଶିଦ୍ କୁଲିଖାଁ। ସେତେବେଳେ ପୁରୀ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ଦେବତା ଶୂନ୍ୟ ହେବା ଯୋଗୁଁ ଓଡ଼ିଶାର ରାଜସ୍ୱ ତୀର୍ଥଯାତ୍ରୀ ଟିକସ ଅହେତୁକ ଭାବେ ୯ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା ଯାଏ କମିଯାଇଥିଲା। ଏଣୁ ରାଜକୋଷର ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ମୁର୍ଶିଦ କୁଲିଖାଁ ତାଙ୍କ ପ୍ରତିନିଧି ମୀର ହବିବ୍ଙ୍କୁ ଆଠଗଡ଼ ପଠାଇ ସେଠାରୁ ବଳପୂର୍ବକ ଶ୍ରୀଜୀଉମାନଙ୍କୁ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ନେଇ ପୁନଃ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଇଥିଲେ। ଶ୍ରୀଗୁଣ୍ଡିଚାରେ ରଥଯାତ୍ରାଦି ବିଧିବିଧାନ ଯଥା ରୀତି ପାଳନ କରିଥିଲେ। ସେ ମଧ୍ୟ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବଙ୍କୁ ଗାଦିଚ୍ୟୁତ କରାଇ ପଟିଆର ରାଜା ପଦ୍ମନାଭ ଦେବଙ୍କୁ ନୂତନ ଗଜପତି ରାଜା ଭାବେ ନିଯୁକ୍ତି କରିଥିଲେ। ଆଠଗଡ଼ର ମାରଦା ମନ୍ଦିରକୁ ମଥୁରା ଗ୍ରାମର ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ ଶିଳ୍ପକଳାରେ ନିପୁଣ ବିନ୍ଧାଣୀମାନେ ଦୁଇମାସ ଅହୋରାତ୍ର ପରିଶ୍ରମ କରି ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ପାଇଁ ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରିଥିଲେ।
ମନ୍ଦିର କଳେବର କୁଣ୍ଡାପଥର ଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ। ମନ୍ଦିର ବିମାନ ଓ ଜଗମୋହନକୁ ନେଇ ଗଠିତ। ବିମାନଜଗମୋହନର ଦୈର୍ଘ୍ୟ ୩୫ ଫୁଟରୁ ୪୫ ଫୁଟ ଓ ପ୍ରସ୍ଥ ୨୨ ଫୁଟରୁ ୨୪ ଫୁଟ। ମନ୍ଦିରଟି ଏକ ବିସ୍ତୃତ ଚଉତରା ଉପରେ ନିର୍ମିତ। ମନ୍ଦିର କାନ୍ଥର ଚଉଡ଼ା ୪ ଫୁଟର ଅଧିକ। ବିମାନ ଓ ଜଗମୋହନ ମଧ୍ୟରେ ପୁରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିରର କବାଟ ଭଳି ଏକ କାଠର କବାଟ ରହିଛି। ବିମାନ ମନ୍ଦିରର ବାହାର ଚତୁଃପାଶ୍ୱର୍ କାନ୍ଥରେ ବାମନ, ନୃସିଂହ, ବରାହଙ୍କ ପ୍ରସ୍ତର ମୂର୍ତ୍ତି ରହିଛି। ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ ଗରୁଡ଼, ଆମଳକ, ଖପୁରି, କଳସ ଏବଂ ନୀଳଚକ୍ର ଦ୍ୱାରା ବିମଣ୍ଡିତ।
୧୭୩୬ ମସିହା ମେ’ମାସରେ ଏହି ମନ୍ଦିରକୁ ଶୂନ୍ୟ କରି ଠାକୁରମାନଙ୍କୁ ପୁରୀ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରକୁ ନିଆଯିବା ପରେ ଏଠି କେବଳ ତିନୋଟି ଚକାପଥର (ବୈଠି) ମାତ୍ର ପୂଜା ପାଇ ଆସୁଛନ୍ତି। ପୁରୀ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ, ବଳଭଦ୍ର, ସୁଭଦ୍ରା ଓ ସୁଦର୍ଶନଙ୍କୁ ରଥଯାତ୍ରାରେ ଶ୍ରୀଗୁଣ୍ଡିଚା ନିଆଗଲା ବେଳେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ସିଂହାସନ ରତ୍ନବେଦୀ ଶୂନ୍ୟ ପଡ଼ିଥିଲାଭଳି ଅନୁଭବ ଦର୍ଶକଙ୍କ ମନକୁ ଆସେ।
ଏହି ମନ୍ଦିରରେ ଶ୍ରୀ ଜୀଉମାନେ ଚକାବୈଠିର ପୂଜାଉପାସନାରେ ଅଛନ୍ତି। ଜଗମୋହନର ତିନୋଟି ଦ୍ୱାର। ପୂର୍ବଦ୍ୱାର ଅପେକ୍ଷାକୃତ ବଡ଼। ଉପରେ ନବଗ୍ରହ ଦ୍ୱାର ମୁହଁରେ ଦୁଇଟି ସିଂହ। ଜଗମୋହନ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ଗରୁଡ଼ ପୂଜିତ। ମନ୍ଦିର ପୁର୍ବ ଦ୍ୱାର ଦେଇ ସକାଳର ପ୍ରଥମ ସୁର୍ଯ୍ୟ କିରଣ ସର୍ବପ୍ରଥମେ ଠାକୁରଙ୍କ ସିଂହାସନ ଉପରେ ପଡ଼ିଥାଏ। ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରର ପୂଜା ବିଧି ଓ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ସିଂହଦ୍ୱାରର ଉତ୍ତର ପୂର୍ବ କୋଣକୁ ଏକ ଗଭୀର କୂପ ରହିଛି। ପାଶ୍ୱର୍ରେ ଏକ କ୍ଷୁଦ୍ର ମନ୍ଦିରରେ ହନୁମାନ ପୂଜିତ। ଠିକ୍ ପୁରୀଭଳି ମାରଦା ମନ୍ଦିରରେ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରୀଲୋକନାଥ ଓ ବିମଳା ଭାବେ ମା’ ଭରାଣୀ ପୂଜିତ। ଲୋକନାଥ ମନ୍ଦିର ବାହାରେ ରହିଥିବା ଯୋଗୁଁ ଏହାଙ୍କୁ ଖରାଖିଆ ଲୋକନାଥ ବୋଲି କହନ୍ତି।
ଆଠଗଡ଼ ରାଜା ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ଏହି ମନ୍ଦିରର ରହଣି କାଳରେ ଦୈନିକ ଶ୍ରୀଜୀଉମାନଙ୍କ ସେବାପାଇଁ ତିନି ନଉତି ଚନ୍ଦନ ଲାଗି କରାଉଥିଲେ ଓ ଠାକୁରଙ୍କ ଭୋଗପାଇଁ ପାଞ୍ଚନଉତି ଅରୁଆଚାଉଳ ସହ ତଦନୁରୁପ ଡ଼ାଲି, ପରିବା ପତ୍ରାଦି ଅନ୍ନଭୋଗ, ବାଳଭୋଗ, ଖୀରି, ପୁଳି, ୮୦ହାଣ୍ଡି ଶୁଖିଲା ଭୋଗ ଆଦି ଯୋଗାଇ ଦେଉଥିଲେ। ଏଠାରେ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ଭୋଗ, ପୂଜାନୀତି ପାଳନ ଓ ରଥଯାତ୍ରାରେ କୌଣସି ଦ୍ରବ୍ୟର ଅଭାବ ଅନୁଭବ ହେବାକୁ ଆଠଗଡ଼ ରାଜା ଦେଉନଥିଲେ। ରଥଯାତ୍ରାରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବ ଗଜପତି ରାଜା ପରାସ୍ତ ହୋଇଯିବା ପରେ ଆଠଗଡ଼ରେ ଆଶ୍ରୟ ନେଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସ୍ୱସମ୍ମାନରେ କୌଣସି ମତେ ଟିକିଏ ବି ଊଣା କରାଇ ଦିଆନଯାଇ ପୁରୀଭଳି ଗଜପତିଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବିଧି ଅନୁଯାୟୀ ଛେରାପହଁରା କରାଯାଇଥିଲା। ଆଠଗଡ଼ ରାଜା ଠାକୁରମାନଙ୍କ ପୂଜାନୀତିର ପରିଚାଳନା ପାଇଁ ୯ଶହ ଭରଣ ଧାନ ଓ ୫୧୦ ଭରଣ ଭୂ-ସଂପତ୍ତି ଖଂଜା କରିଦେଇଥିଲେ। ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ, ବଳଭଦ୍ର, ସୁଭଦ୍ରା ଓ ସୁଦର୍ଶନଙ୍କ କାହିଁ କେଉଁଦୂର ଅତୀତରୁ ପୁରୀ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇ ଗଜପତିମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସେବା ପୂଜା ଗହଳି ଚହଳିରେ ଏହା ସ୍ୱର୍ଗରେ ପରିଣତ ହୋଇଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଧର୍ମ ବିଦ୍ବେଷୀ ମୁସଲମାନ ରାଜାମାନଙ୍କ ଆକ୍ରମଣରେ ଆମ ଧର୍ମ ଆମ ସଂସ୍କୃତି ମୁମୁର୍ଷୁ ଅବସ୍ଥାରେ ପହଁଚିଥିଲା।
ଗଞ୍ଜାମର ବୀରମାଟି ସେହି ଚତୁର୍ଦ୍ଧାମୂର୍ତ୍ତିଙ୍କୁ ଯବନମାନଙ୍କ ଅଗୋଚରରେ ନିଜ ମାଟିରେ ମନ୍ଦିର ତୋଳାଇ ପାଖାପାଖି ଅଷ୍ଟାଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର ପ୍ରଥମାର୍ଦ୍ଧରେ ଅଢ଼େଇବର୍ଷ ଧରି ଠାକୁରମାନଙ୍କ ଓ ଠାକୁରରାଜା ଗଜପତି ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବଙ୍କୁ ସସମ୍ମାନ ପ୍ରଦାନ ପୂର୍ବକ ନିଜ ଇଲାକାରେ ରଖି ପୂଜାସେବା କରିବାର ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ସୌଭାଗ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥିଲେ। ଏଥିପାଇଁ ଆଠଗଡ଼ ରାଜା ଜଗନ୍ନାଥ ହରିଚନ୍ଦନଙ୍କୁ ‘ଜଗଦ୍ଦେବ’ ଉପାଧି ସହ ‘ଶରଣ ପର’ ଉପାଧି ଅର୍ପଣ କରାଯାଇଥିଲା। ଏହାସହ ଗଜପତିଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବଡ଼ ଏକାଦଶୀ ତିଥିରେ ମଧ୍ୟରାତ୍ରରେ ମହାଦୀପ ଉଠିଲା ବେଳେ ଆଠଗଡ଼ ରାଜାବଶଂର ସୁରକ୍ଷାପାଇଁ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରାଯାଉଛି। ଯଥା ‘ଶରଣ ପର’ ମାନ-ଉଦ୍ଧାରଣ ବୀରାଧିବୀର ବର ଭାଇ ଜଗଦେବଙ୍କୁ ଶଙ୍ଖରେ ପୂରାଇ ଚକ୍ରଉହାଡ଼ରେ ରକ୍ଷାକର ଡ଼ାକର ସାର୍ଥକତା ରହିଛି। ସେହି ଦିନରୁ ଗଞାମର ଏହି ଆଠଗଡ଼କୁ ଶରଣ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ବା ଶରଣ ଧରଣୀ ଭାବରେ ପରିଚିତ ହେଲା। ଏହାକ’ଣ ଆମ ପାଇଁ କମ୍ ସୌଭାଗ୍ୟ ଓ ଗର୍ବର କଥା। ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ବଡ଼ ଏକାଦଶୀ ଓ ଦୀପାବଳି ତିଥିରେ ମହାଦୀପ ଦାନ ବେଳେ ‘ଶରଣ ପର ମାନ ଉଦ୍ଧାରଣ ଭାଇ ଜଗଦ୍ଦେବ ରାଣାଙ୍କୁ ଶଙ୍ଖରେ ପୂରାଇ ଚକ୍ର ଆତୁଆଳରେ ରଖିବା ଆଜ୍ଞା ହେଉହେ ମଣିମା…’ ଇତ୍ୟାଦି ଡ଼ାକପଡ଼ିବା ବ୍ୟବସ୍ଥା ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ଏବେ ବି ପ୍ରଚଳିତ ଥିବା ସହ ଆଠଗଡ଼ ରାଜାଙ୍କୁ କୃତଜ୍ଞତା ସ୍ୱରୂପ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ସେବାଅଧିକାର ମିଳିଛି। ‘ଶରଣ ପର ମାନଉଦ୍ଧାରଣ ବାଘେଇ ବାଦସା’ ପଦରେ ଭୂଷିତ କରି ଆଠଗଡ଼ ରାଜା ଗଜପତିଙ୍କ ତରଫରୁ ଶାଢ଼ୀ ଓ ସନନ୍ଦ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଛି। ନୀଳଚକ୍ରରେ ଶରଣ ପର ବାନା ଉଡ଼ୁଛି। ଏହା ଛଡ଼ା ଜଗଦ୍ଦେବ ଉପାଧି ବଡ଼ଦାଣ୍ଡରେ ଗଜପତିଙ୍କ ତତୁଲ୍ୟ ରାଜକୀୟ ଆଡ଼ମ୍ବରରେ ଗମନ କରିବା, ଗଜପତିଙ୍କ ସିଂହାସନ ନିକଟରେ ମର୍ଯ୍ୟାଦାପୂର୍ଣ୍ଣ ଆସନ, ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପରେ ଷୋଢ଼ଶ ସ୍ତମ୍ଭର ଅଧିକାର, ରଥ ଓ ଚାପ ଯାତ୍ରାରେ ଚାମର ଦାନର ସୁଯୋଗ, ପୁରୀରେ ଆଠଗଡ଼ିଆ ସାହି ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଆଦି ବହୁ ସମ୍ମାନର ଅଧିକାର ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇଛି। ମାଦଳା ପାଞ୍ଜିରେ ମାରଦା ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିର ବିଷୟରେ ଦୁଇଥର ଉଲ୍ଲେଖ କରାଯାଇଛି।
ଏଥିରୁ ଜଣାଯାଇଛି ଯେ ବହୁ ବାର ମୁସଲମାନମାନେ ଆମ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିଛନ୍ତି। ଏଥିପାଇଁ ଠାକୁରମାନଙ୍କୁ ବହୁବାର ସ୍ଥାନାନ୍ତର କରାଯାଇଛି ଏବଂ ଶେଷଥର ପାଇଁ ତକିଖାଁ ଆକ୍ରମଣ ଆଶଙ୍କାରେ ପ୍ରଭୁମାନଙ୍କର ଅଳଙ୍କାର ସବୁକୁ ପାତାଳେଶ୍ୱରଙ୍କ ମନ୍ଦିରରେ ଲୁଚାଇ ରଖି ଠାକୁରମାନଙ୍କୁ ମାରଦାକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତର କରାଯାଇଥିଲା। ଅନ୍ୟତ୍ର ମାଦଳା ପାଞ୍ଜିର ରାଜଭୋଗ ଇତିହାସ ନରସିଂହ ଦେବଙ୍କ ରାଜତ୍ୱରେ ବର୍ଣ୍ଣନା ରହିଛି ଯେ: ‘ମହାରାଜାଙ୍କ ୧୨ଙ୍କ ସାହାଜାହାନ୍ ପାତିଶା ପାଟଣାରୁ ଭାଗି ଓହଲାରୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଖୁରୁଧା କଟକ ନେଇ ମେରେଦାରେ ବିଜେ କରାଇଲେ’। ପୁଣି ଖୁରୁଧା ଗଜପତି ମହାରାଜା ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବଙ୍କ ସମୟରେ ମାଦଳା ପାଞ୍ଜିରେ ଉଲେଖ ରହିଛି ଯେ, “ଧନୁ ୨୯ଦିନେ ନବାବ ରସୁଲ ଖାଁ ଆସି ଖୁରୁଧା ଘେନିଲାକୁ ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ନଈରୁ ଆଠଗଡ଼ ସୀମାରେ ମାରେଦା ବିଜେ କରାଇଲେ”।
ଅତୀତର କିମ୍ବଦନ୍ତୀ, ଧର୍ମୀୟ ମହତ୍ତ୍ଵଯୁକ୍ତ ଓ ଐତିହ୍ୟପୂର୍ଣ୍ଣ ମାରଦା ମନ୍ଦିର ଆଜି ଜନଶୁନ୍ୟ ଓ ହିଂସ୍ରଜନ୍ତୁଙ୍କ ବାସସ୍ଥଳୀ । ଏହାର ସୁରକ୍ଷା ଓ ପରିଚାଳନା ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିନଦେଲେ, ଏଡ଼େ ସୁନ୍ଦର ଚତୁର୍ଦ୍ଧାମୁର୍ତ୍ତିଙ୍କ ସ୍ମୃତି ବିଜଡ଼ିତ ଓଡ଼ିଶା ଇତିହାସର ଏକ ବିଶେଷ ଅଧ୍ୟାୟ ପରପିଢ଼ିଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ସବୁକାଳ ପାଇଁ ଲୋପ ପାଇଯିବ ଏଥିରେ ସନ୍ଦେହ ନାହିଁ।
ପଞ୍ଚୁକ
ଲେଖା: ସନ୍ତୋଷ ପଟ୍ଟନାୟକ
କାର୍ତ୍ତିକ ମାସର ଶେଷ ପାଞ୍ଚଦିନ ଅର୍ଥାତ୍ କାର୍ତ୍ତିକ ଶୁକ୍ଳ ଏକାଦଶୀ ଠାରୁ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରମ ପବିତ୍ର ଦିବସ I ଏହି ପଞ୍ଚୁକରେ ତେତିଶ କୋଟି ଦେବତା ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କର ସନ୍ନିକଟ ହୋଇଯାନ୍ତି I ଏହି ସମୟରେ ଏକଲକ୍ଷ ତୁଳସୀପତ୍ର ଚଢାଇ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କୁ ପୂଜାକଲେ, ସମସ୍ତ ଦେବତା ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ବର ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି I “ସର୍ବଦେବ ନମସ୍କାରଃ କେଶବଂ ପ୍ରତିଗଚ୍ଛତି I” ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ତୁଳସୀ ଦଳ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ମୋତି ହୋଇଯାଏ I ପାଞ୍ଚଦିନ ଗୋବିନ୍ଦ ନାମ ସ୍ମରଣକଲେ ଅକ୍ଷୟପୁଣ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତିହୁଏ I ସେଥିପାଇଁ କୁହାଯାଇଛି: “ଗୋବିନ୍ଦ ଗୋବିନ୍ଦ ହରେ ମୁରାରେ ଗୋବିନ୍ଦ ଗୋବିନ୍ଦ ମୁକୁନ୍ଦକୃଷ୍ଣ, ଗୋବିନ୍ଦ ଗୋବିନ୍ଦ ରଥାଙ୍ଗ ପାଣେ ଗୋବିନ୍ଦ ଦାମୋଦର ମାଧବେତି I”
ଏ ବେଳରେ ଭାଗବତ ଏବଂ ଗୀତା ପାଠ କରିବା ବିଧେୟ I ପ୍ରତ୍ୟହ ଗୀତାର ଗୋଟିଏ ଶ୍ଳୋକ ପାଠକରି ମଧ୍ୟ ମନୁଷ୍ୟ ଜୀବନ୍ମୁକ୍ତ ହୋଇଥାଏ । ସ୍କନ୍ଦ ପୁରାଣ ମତେ:
“କାର୍ତ୍ତିକ ମାସି ବିପ୍ରେନ୍ଦ୍ର ଯସ୍ତୁଗୀତାଂ ପଠେନ୍ନରଃ
ତସ୍ୟ ପୁଣ୍ୟଫଳଂ ବକ୍ତୁଂ ମମଶକ୍ତି ର୍ନ ବିଦୀତେ
ଗୀତାୟାସ୍ତୁ ସମଂ ଶାସ୍ତ୍ରଂ ନ ଭୂତଂ ନ ଭବିଷ୍ୟତି
ସର୍ବ ପାପହରା ନିତ୍ୟଂ ଗୀତୈକା ମୋକ୍ଷଦାୟିନୀ
ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବତସ୍ୟାପି ଶ୍ରବଣଂ ଯଃ ସମାଚରେତ୍
ସର୍ବପାପ ବିନିର୍ମୁକ୍ତଃ ପରଂ ନିର୍ବାଣ ମୃଚ୍ଛତି I”
ଏହି ପାଞ୍ଚଦିନକୁ ଭୀଷ୍ମପଞ୍ଚକ କୁହାଯିବାର ପୌରାଣିକ ରହସ୍ୟ ହେଉଛି, ବାଣଶଯ୍ୟା ଉପରେ ଶାୟିତ ପିତାମହ ଭୀଷ୍ମ ରାଜଧର୍ମ, ମୋକ୍ଷଧର୍ମ, ଦାନଧର୍ମ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ, ଯାହାକୁ ପାଣ୍ଡବମାନଙ୍କ ସହିତ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ମଧ୍ୟ ଶୁଣିଥିଲେ I ଏଥିରେ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ଶ୍ରୀବାସୁଦେବ କହିଲେ ଆପଣ ଧନ୍ୟ I ଧର୍ମର ଗୂଢ଼ ରହସ୍ୟ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛନ୍ତି I କାର୍ତ୍ତିକ ଏକାଦଶୀଦିନ ଆପଣ ଜଳର ଯାଚନା କରିଛନ୍ତି I ଅର୍ଜୁନ ବାଣର ବେଗରେ ଗଙ୍ଗାଜଳ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ, ଯଦ୍ୱାରା ଆପଣଙ୍କର ତନ, ମନ, ପ୍ରାଣ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହେଲା । ଏଣୁ ଆଜିଠାରୁ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପାଞ୍ଚଦିନ ଯେଉଁମାନେ ଆପଣଙ୍କୁ ଜଳ ଅର୍ଘଦାନ କରିବେ – ସେମାନେ ମୋତେ ତୃପ୍ତ କରିବେ I ଏହା ହିଁ ଭୀଷ୍ମପଞ୍ଚକ ।
ବ୍ରତଧାରୀ ସବ୍ୟ ହୋଇ ମହାତ୍ମା ଭୀଷ୍ମଙ୍କ ପାଇଁ ତର୍ପଣ କରିବେ I ଏହି ଭୀଷ୍ମତର୍ପଣ ସମସ୍ତ ବର୍ଣ୍ଣର ଲୋକେ କରିପାରିବେ I ଏଥିପାଇଁ ମନ୍ତ୍ର ନିମ୍ନ ମତେ:
“ସତ୍ୟବ୍ରତାୟ ଶୁଚିୟେ ଗାଙ୍ଗେୟାୟ ମହାତ୍ମନେ
ଭୀଷ୍ମାୟୈତଦ୍ ଦଦାମ୍ୟର୍ଘ୍ୟ ମାଜନ୍ମ ବ୍ରହ୍ମଚାରିଣେ I”
ଅର୍ଥାତ ଆଜନ୍ମ ବ୍ରାହ୍ମଚର୍ଯ୍ୟ ପାଳନକର୍ତ୍ତା ପରମ ପବିତ୍ର ସତ୍ୟବ୍ରତ ପରାୟଣ ଗଙ୍ଗାନନ୍ଦନ ଭୀଷ୍ମଙ୍କୁ ମୁଁ ଏହି ଅର୍ଘ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରୁଛି । ସନ୍ତାନ ପ୍ରାପ୍ତି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଅନେକ ଏହି ଭୀଷ୍ମପଞ୍ଚକ ବ୍ରତ ପାଳନ କରନ୍ତି । ସନ୍ତାନହୀନ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପାଇଁ ଭୀଷ୍ମପଞ୍ଚକ ପାଳନୀୟ, ଏକଥା ପଞ୍ଚୁକରେ ଅର୍ଘ୍ୟଦାନ ମନ୍ତ୍ରରୁ ସୁସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଥାଏ I ଅର୍ଘ୍ୟଦାନର ମନ୍ତ୍ର ହେଉଛି:
“ବୈୟାଘ୍ୟପଦ ରୋତ୍ରାୟ ସାଙ୍କୃତ ପ୍ରବରାୟ ଚ
ଅପୁତ୍ରାୟ ଦଦାମ୍ୟେତ ଦୁଦକଂ ଭୀଷ୍ମ ବର୍ମଣେ
ବତ୍ସନାମବତାରାୟ ଶନ୍ତନୋ ରାତ୍ମଜାୟ ଚ
ଅର୍ଘ୍ୟଂ ଦଦାମି ଭୀଷ୍ମାୟ ଆଜନ୍ମ ବ୍ରହ୍ମଚାରିଣେ I”
ଯାହାଙ୍କର ବ୍ୟାଘ୍ରପଦ ଗୋତ୍ର ଏବଂ ସାଂକୃତ ପ୍ରବର, ସେହିପୁତ୍ର ରହିତ ଭୀଷ୍ମବର୍ମାଙ୍କୁ ମୁଁ ଏହିଜଳ ଦେଉଛି I ବସୁମାନଙ୍କ ଅବତାର, ଶାନ୍ତନୁଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଆଜନ୍ମ ବ୍ରହ୍ମଚାରୀ ଭୀଷ୍ମଙ୍କୁ ମୁଁ ଅର୍ଘ୍ୟ ଦେଉଛି I ପଞ୍ଚଗବ୍ୟ, ସୁଗନ୍ଧଚନ୍ଦନ, କୁଙ୍କୁମଦ୍ୱାରା ଭକ୍ତିପୂର୍ବକ ଶ୍ରୀହରିଙ୍କ ପୂଜନ କରିବ I ଅଷ୍ଟାକ୍ଷର ମନ୍ତ୍ର “ଓଁ ନମୋ ବାସୁଦେବାୟ” ବା ଷଡାକ୍ଷର ମନ୍ତ୍ର “ଓଁ ରାମାୟ ନମଃ” ଶହେ ଆଠବାର ଜପ କରିବ I ବ୍ରତକାଳରେ ବ୍ରାହ୍ମଚର୍ଯ୍ୟ ପାଳନ କରିବ I କାର୍ତ୍ତିକ ପୌଷମାସୀରେ ବ୍ରାହ୍ମଣଙ୍କୁ ନ୍ୟୁନ ପକ୍ଷେ ପାଞ୍ଚ ଜଣ ବ୍ରାହ୍ମଣଙ୍କୁ ଭୋଜନ ଦେଇ ବ୍ରତ ଉଦଯାପନ କରିବ ।
ଏହି ପଞ୍ଚକରେ ପାଞ୍ଚଦିନ ଯାକ ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟପୂର୍ଣ୍ଣ । ପଞ୍ଚକର ପ୍ରଥମଦିନ ହେଉଛି ବଡ ଏକାଦଶୀ I ଆଷାଢ ଶୁକ୍ଳପକ୍ଷ, ଏକାଦଶୀ ତିଥିରେ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁ ଶଙ୍ଖାସୁରକୁ ବଧ କରିଥିଲେ I ଅତଃ ସେହିଦିନ ଠାରୁ ଚାରିମାସ କାଳ ଭଗବାନ କ୍ଷୀରସାଗରରେ ବିଶ୍ରାମ କରନ୍ତି I ଚାର୍ତୁମ୍ୟାସ୍ୟା ପରେ କାର୍ତ୍ତିକ ଶୁକ୍ଳ ଏକାଦଶୀରେ ଜାଗ୍ରତ ହୁଅନ୍ତି I ଏହିକାରଣରୁ ବୈଷ୍ଣବମାନେ “ଉତ୍ତିଷ୍ଠୋତ୍ତିଷ୍ଠ ଗୋବିନ୍ଦ ଉତ୍ତିଷ୍ଠ ଗରୁଡଧ୍ୱଜ ଉତ୍ତିଷ୍ଠ କମଳାକାନ୍ତ ତୈଲୋକ୍ୟ ମଙ୍ଗଳଂ କୁରୁ” ମନ୍ତ୍ରୋଚ୍ଚାରଣ କରି ବିଷ୍ଣୁ ଭଗବାନଙ୍କୁ ଜାଗ୍ରତ କରାନ୍ତି I ହେ ଗୋବିନ୍ଦ ! ଉଠନ୍ତୁ, ଉଠନ୍ତୁ, ହେ ଗରୁଡଧ୍ୱଜ ! ଉଠନ୍ତୁ I ହେ କମଳାକାନ୍ତ ! ନିଦ୍ରା ତ୍ୟାଗକରି ତିନିଲୋକର ମଙ୍ଗଳ କରନ୍ତୁ I ପିତାମହ ବ୍ରହ୍ମା ଦେବର୍ଷି ନାରଦଙ୍କୁ କହିଛନ୍ତି ଏହି ଏକାଦଶୀକୁ ପ୍ରବୋଧିନୀ ଏକାଦଶୀ ବୋଲି I
ଏହି ଏକାଦଶୀରେ ଉପବାସ ରହିବା ହଜାରେ ଅଶ୍ୱମେଧ ତଥା ଶହେ ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞର ଫଳ ଦିଏ I ପଞ୍ଚକର ଦ୍ୱିତୀୟଦିନ ହେଉଛି ଦ୍ୱାଦଶୀ I ଏହିଦିନ ଉତ୍ତମ, ବୁଦ୍ଧିମାନ ମନୁଷ୍ୟ ବୃଦ୍ଧ ପିତାମାତାଙ୍କୁ ବିଧିପୂର୍ବକ ଭୋଜନ କରାଇ ନିଜ ସ୍ତ୍ରୀ ସହିତ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ପ୍ରସାଦକୁ ସେବନ କରନ୍ତି I ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ଏହି ପ୍ରକାର ବିଧିରେ ଦ୍ୱାଦଶୀ ବ୍ରତର ଭୋଜନ କରାଇ ନିଜ ସ୍ତ୍ରୀ ସହିତ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ପ୍ରସାଦକୁ ସେବନ କରନ୍ତି, ସେ ଉତ୍ତମ ସୁଖ ଉପଭୋଗ କରି ଶେଷରେ ମୋକ୍ଷପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତି I
ପଞ୍ଚକର ଶେଷ ତିନିଦିନ ତ୍ରୟୋଦଶୀ, ଚତୁର୍ଦ୍ଦଶୀ, ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଅତ୍ୟନ୍ତ ପୂଣ୍ୟମୟ ତିଥି । ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଏବଂ ତାର ପୂର୍ବ ଚାରିଦିନକୁ ମିଶାଇ ପାଞ୍ଚ ଦିନକୁ ପଞ୍ଚୁକ କୁହାଯାଏ, ଯଥା ପଞ୍ଚକ, ମହାପଞ୍ଚକ, ବକ ପଞ୍ଚକ, ଭୀଷ୍ମ ପଞ୍ଚକ ଓ ରାସ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା I ଏହି ପାଞ୍ଚଦିନ ପ୍ରତ୍ୟେକ ହିନ୍ଦୁ ଆମିଷ ପରିହାର କରି ଶୁଦ୍ଧ, ସାତ୍ତ୍ୱିକ ଭୋଜନ କରନ୍ତି I
Wednesday, July 22, 2020
ସାଧବ ଝିଅ/ : ଭାଗ - 3 ଓ 4 ( ମାୟାଧର ମାନସିଂହ)
ଲୁହ
ଅଟକୁନି ଲୁହ ବୋହି ଚାଲୁଛି ଅନବରତ ଆଖିବି ନିଜର କରି ରଖି ପାରୁନି ଏ ଲୁହକୁ,,,, ବାସ୍ ଝରି ଯାଉଛି ଟୋପା ଟୋପା ହୋଇ! ମନର ବ୍ୟଥା ହୃଦୟର କୋହ ସତରେ ଭା...
-
ଅଟକୁନି ଲୁହ ବୋହି ଚାଲୁଛି ଅନବରତ ଆଖିବି ନିଜର କରି ରଖି ପାରୁନି ଏ ଲୁହକୁ,,,, ବାସ୍ ଝରି ଯାଉଛି ଟୋପା ଟୋପା ହୋଇ! ମନର ବ୍ୟଥା ହୃଦୟର କୋହ ସତରେ ଭା...
-
★ 'ସାଧବ ଝିଅ' ଏବଂ କବି ମାୟାଧର ମାନସିଂହ ★ ----------------------------------------- ...
-
🔵🔵 ଓଡ଼ିଶା ଓ ଶ୍ରାଵଣ ଅମାଵାସ୍ୟା 🔵🔵 ✍ ଶିଶିର ସାହୁ ମନୋଜ ଶ୍ରାଵଣ ଅମାଵାସ୍ୟାକୁ ଓଡ଼ିଶାରେ ଚିତଉ ଅମାଵାସ୍ୟା ଵା ଚିତାଲା...